قله نیزوا

گزارش صعود به قله نیزوا 

روز بیست‌ویکم تیر نود و هشت به اتفاق اعضای گروه کوهنوردی برنا (فرهنگیان ناحیه یک ساری) از دو مسیر کیاسر-شهمیرزاد و سوادکوه-خطیرکوه در روستای چاشم حضور به هم رساندیم. 

ساعت ۸ صبح استارت کارمان را از روستای چاشم به اتفاق راهنما و سرقدم گروه آقای زدیم. 

در نگاه اول چشم‌مان به خانه‌هایی افتاد که مصالح آن از گل با درب و پنجره‌هایی از جنس چوب و سقف کاهگلی بود. درب حیاط این منازل با ظرافت خاصی نقش ونگار شده و دارای درکوب فی بودند. با دیدن این خانه‌ها مدتی به گذشته برگشتیم و حس فارغ شدن از زندگی صنعتی به ما دست داده بود. البته تعداد این خانه‌ها در روستا بسیار کم شده است و رو به ویرانی هستند. 

بعد از گذر از روستا، مسیر پاکوب به سمت قله نیزوا را با نظم خاصی در پیش گرفتیم و به چشمه‌ای با آب سرد و گوارا با حوضچه‌هایی زیبا و مملو از آب رسیدیم. 

با توجه به اینکه بعد از چشمه تا قله، چشمه‌ی دیگری وجود نداشت قمقمه‌ها را پر از آب کردیم و به مسیرمان ادامه دادیم.

در دامان کوهِ صخره‌ای بزرگ و زیبا، صبحانه صرف شد. سپس از بین شکاف باریک کوه رد شدیم و به مکانی پر از گیاه دارویی متکا و باریجه که با بوی خاص‌شان فضا را عطرآگین کرده بودند، پا‌‌ نهادیم.

این قسمت از سخت‌ترین مسیرهای صعود بود با توجه به فرسایش، سنگ‌های زیادی از کوه جدا شده بودند و احتمال پرتاب سنگ به سمت پایین بسیار بالا بود. بنابراین اعضای گروه با احتیاط قدم برمی‌د‌اشتند و در بعضی از قسمت‌ها مجبور شدیم دست به سنگ شویم. 

بعد از عبور از مسیر صخره‌ای وارد منطقه‌ی وسیعی شدیم که مملو از گیاهانی مانند گون و کنگر بود. قله نیزوا قلل فرعی زیادی دارد بعد از چندین فراز و فرود از قلل فرعی به دریاچه فصلی رسیدیم. ناهار را کنار دریاچه صرف کردیم و در مجموع مسیر نه کیلومتری را با شش ساعت کوهنوردی به اتمام رساندیم و بر بلندای قله‌ی ۳۸۱۰ متری نیزوا قدم نهادیم و با هم سرود فتح قله را خواندیم.

در مسیر برگشت از مسیر خطیرکوه به ساری از کنار آبشار روزیه رد شدیم و با آب‌تنی در استخر آب معدنی شور او » که آب بسیار سرد و زلالی داشت خستگی راه از وجودمان رخت بر بست.

نویسنده: دوستعلی علیخانی ۹۸/۴/۲۲